نمودهای فلسفه وجودگرایی در مجموعه ی داستانی «گفتگوی ناشنوایان» از جُرج سالم

چکیده تحولات سیاسی جهان عرب در دهه های شصت و هفتاد قرن بیستم وبه طور مشخص شکست اعراب در جنگ ژوئن 1967روحیه یاس و ناامیدی را برای نویسندگان عرب به ارمغان آورد .جرج سالم داستان نویس معاصر سوری از سویی تحت تاثیر از ادبیات غرب به ارائه افکار و اندیشه های اگزیستانسیالیستی در نوشته هایش پرداخت. ارائه موفق این مفاهیم در مجموعه ی داستانی «گفتگوی ناشنوایان» ضمن تبیین جایگاه ویژه ی نویسنده در نگارش داستان با رویکرد فلسفی-انسان مدار، ضرورت پرداختن به این اثر را نشان می دهد مقاله حاضر می کوشد با بررسی تحلیلی- توصیفی این اثر و از رهگذر رابطه های درون متنی و فضای داستان ها به واکاوی نمودهای فلسفه وجودگرایی در این مجموعه که نمونه ای از تأثیرپذیری داستان های دهه هفتاد سوریه از تفکرات وجودگرایی است، بپردازد. براساس یافته های پژوهش، سالم در اثر یاد شده به تأثیر از تفکرات وجودگرایی به طرح و بیان مفاهیمی چون تنهایی، رهاشدگی، مرگ، گناه، احساس مسئولیت، وضعیت بشری و تعالی انسان می پردازد و انسان را موجود تنها و جدا افتاده­ای نشان می دهد که به تنهایی به سوی سرنوشت در حرکت است. دیگران با درک نکردن و گاهی خصومت با وی موجب مرگ روحی انسان گشته و او را به لبه پرتگاه نیستی سوق می دهند ولی با همه ی این ها، نویسنده به مانند سارتر انسان را در برابر بشر مسئول می داند. کلید واژه­ها: داستان، سوریه، جُرج سالم، وجودگرایی، گفتگوی ناشنوایان